متن آهنگ هوای بد تهرون امیر علی

Lyrics Music Havaye Bade Tehroon AmirAli  

♫♫♫

غصه خوردن زیر بارونو
هوای بد تهرونو
ببین ناله ی مجنونو
صدای منه داغونو
شب سرد و زمستونو

منو تنهایی و دردو
یه دیوونه ی شب گرد و
یه معشوقه ی دل سردو
غرور رفته ی مردو
هوای ابری و سردو

من اگه بخوام از این شهر دورشم
اگه مجبورشم حتی اگه مغرورشم
از خاطره هام نمیشه دورشم
یا مثل بعضی از آدمکا کورشم
اگه مجبورشم وای اگه مجبورشم
دوری کاری می کنه که رنجورشم

من اگه بخوام از این شهر دورشم
اگه مجبورشم حتی اگه مغرورشم
از خاطره هام نمیشه دورشم
یا مثل بعضی از آدمکا کورشم
اگه مجبورشم وای اگه مجبورشم
دوری کاری می کنه که رنجورشم

من اگه

♫♫♫

چه شب هایی رو خوابیدم بدون لمس آرامش
چقدر کردم ازت خواهش
چقدر گفتم بکن خواهش
من این احساسو میخوامش

من از دل بستگی خستم
چه کارا که نداد دستم
با این قلب ترک خورده میگم باز تا تهش هستم
با این که خیلی ام خستم
خیلی ام خستم

من اگه بخوام از این شهر دورشم
اگه مجبورشم حتی اگه مغرورشم
از خاطره هام نمیشه دورشم
یا مثل بعضی از آدمکا کورشم
اگه مجبورشم وای اگه مجبورشم
دوری کاری می کنه که رنجورشم

من اگه بخوام از این شهر دورشم
اگه مجبورشم حتی اگه مغرورشم
از خاطره هام نمیشه دورشم
یا مثل بعضی از آدمکا کورشم
اگه مجبورشم وای اگه مجبورشم
دوری کاری می کنه که رنجورشم

من اگه..

تکست آهنگ هوای بد تهرون امیر علی

هیچ جوری کوتاه نمیای
با دل ِ ما راه نمیای
ببین چقد عوض شدی
میگی که دیگه به ما نمیای
مگه همون نبودی که
میگفتی تو هرجوری که
باشی و هرجا که بری
تا آخر دنیا میای

بگو کی اومد به جای من
منو از چشم تو انداخت
توی این بازی کی بود برد
بگو کی بود که بهت باخت
بگو چی شد اونهمه عشق
چرا از یاد تو رفتم
دیگه قلبت مثه سنگه
دیگه یادت نمیوفتم

شب بود بیابون بود زمستون بود
شب بود بیابون بود زمستون بود
شب بود بیابون بود زمستون بود
بوران بود سرمای فراوون
شب بود بیابون بود زمستون بود
بوران بود سرمای فراوون
یارم در آغوشم هراسان بود
از سردی افسرده و بی‌جان بود

♫♫♫

در پیش آن سیمین‌بر خوشگل
از جسم و جان خود بودم غافل
می‌بوسیدم بهرش از جان و دل
می‌بردمش با خود سوی منزل

شب بود بیابون بود زمستون بود
بوران بود سرمای فراوون
شب بود بیابون بود زمستون بود
بوران بود سرمای فراوون
یارم در آغوشم هراسان بود
از سردی افسرده و بی‌جان بود

♫♫♫

طی شد ره دشوار، آخر بر من و یار
با بوسه‌ای گرمی به او دادم
با لب‌های چو قند، بر رویم زد لبخند
برد آن همه رنج و غم از یادم

شب بود بیابون بود زمستون بود
بوران بود سرمای فراوون
یارم در آغوشم هراسان بود
از سردی افسرده و بی‌جان بود
شب بود بیابون بود زمستون بود
شب بود بیابون بود زمستون بود
شب بود بیابون بود زمستون بود

ترانه سرا : ناصر رستگارنژاد

دنیا قشنگ میشه اگه عشقت پیشت باشه
وقتی میفهمی احساسش توی نفس باشه
خیلی دوسش دارم همه دنیای منه
خوشحالم از اینکه خوب اینو میدونه
خیلی خوشحالم از اینکه خودش اینو میدونه

زیر نور ماه یه نگاه
توی آسمون سیاه
پیش هم ما به هم
حس پیدا کردیم
ته کوچه ها ما دوتا
بی صدا بی هوا
شدیم مال هم ما به هم
حس پیدا کردیم

♫♫♫

عاشقونست حال و روزم
اون تمومه آرزومه
خیلی خوبه وقتی اینجاست
وقتی چشماش روبرومه
عاشقونست همه دنیام
میشه فهمید از تو حرفام
از سکوتم از تو شعرام
خیلی وقته اونو میخوام

زیر نور ماه یه نگاه
توی آسمون سیاه
پیش هم ما به هم
حس پیدا کردیم
ته کوچه ها ما دوتا
بی صدا بی هوا
شدیم مال هم ما به هم
حس پیدا کردیم

تکست آهنگ حس حسین استیری

امان از آدمای دروغی
امان از نوجونیو غروره بلوغی
میدونی؛ منم یه روزی مثل تو بچه بودم
تو سرم هزار تا فکر و نقشه بودن
یادمه اولین باری که دزدی کردم
یه کتونی بود چون دوست داشتم خوشتیپ تر شم
مادرم داد میزد میگفت برو سره کار
پدر منو میزدشو میشا*یدم سره جام
از اول کودکی زور بالا سرم بود
آرامش اون بوده عشق بالا سرم بود
بچه ها تو مدرسه کتکم میزدن
من همیشه حرفامو مختصر میزدم
با داشم دعوا داشتم سره دوچرخه
اعصاب خورد خالی میشد سره معلم
دوران شرینی بود ولی تلخ
وقتی که فهمیدم این نیستش حقیقت

ما دیگه بزرگ شدیم
ما دیگه بزرگ شدیم و بچه نیستیم هی
باید درست کنیم با تلاش بیشتر زندگی رو
ما دیگه بزرگ شدیم
ما دیگه بزرگ شدیم و بچه نیستیم هی
باید درست کنیم با تلاش بیشتر زندگی رو

یه روزی حتی پول یه نون نداشتیم
تو این تهران بزرگ حتی یه دوست نداشتیم
هیشکی منو تحویل نمیگرفت
مادر به فامیلا میگفت تجدید نمیشه که
علی ؛ پسر خوبه منه
فقط گاهی اوقات یه گوشه ای توی غمه
یه شبی اومدم خونه چَک خوردم
بخاطر اینکه بو مواد میدادم ترد شدم ازخانواده
بعدم درسو ول کردم
دیدم که منم مثل بقیه یه ولگردم
فقط کل زندگیمو شعر کردم
دیدم که خیلی سخته از این بازی دل کندن
الانم به هیپ هاپ فارسی دل بستم
شاید روزی شدش که از اینم دل کندم
خیلی به این مسئله من فک کردم
خیلیا اومدنو غرورمو له کردن

ما دیگه بزرگ شدیم
ما دیگه بزرگ شدیم و بچه نیستیم هی
باید درست کنیم با تلاش بیشتر زندگی رو
ما دیگه بزرگ شدیم
ما دیگه بزرگ شدیم و بچه نیستیم هی
باید درست کنیم با تلاش بیشتر زندگی رو

تکست آهنگ مدرسه قدیمی علی اوج

رد میشی دوباره از من
کاری واسه تو نداره
حتی وقتی من نباشم
زندگی ادامه داره

از همون روزای اول
پشت سنگرم نبودی
تو یه عابری که میری
از کنار من بزودی

هی تو بدون من
هی من بدون تو
تو بدون من
هی من بدون تو
تو بدون من
هی من بدون تو
تو بدون من
هی من بدون تو

♫♫♫

تو بدون من هنوزم
فکر بردنی میدونم
من بدون تو با سازم
توی جنگ تو میخونم
از همون روزای اول
پشت سنگرم نبودی
تو یه عابری که میری
از کنار من بزودی

هی تو بدون من
هی من بدون تو
تو بدون من
هی من بدون تو
تو بدون من
هی من بدون تو
تو بدون من
هی من بدون تو

ترانه سرا : رویا شکیب

تکست آهنگ من بی تو سعید مدرس

مثل بارونای پاییزی شدم
این روزا که تو کنارم نیستی
این روزا که من واست دلواپسم
این تویی که بی قرارم نیستی

نیستی و فکر و خیال تو داره
شب و روزامو به آتیش میکشه
عطر تو که توی خونه میپیچه
پای خاطراتمو پیش میکشه

♫♫♫

به دیوونه ها شباهت دارم
که فقط تورو میبینم روبروم
اینکه یه روزی بگیری دستمو
شده این روزا تموم آرزوم
نمیشه از همه ی خاطره هات
بگذرم ساده فراموش کنم
تو خیال من فقط سکوت کن
به صدای نفسات گوش کنم
به صدای نفسات گوش کنم

مثل بارونای پاییزی شدم
این روزا که تو کنارم نیستی
این روزا که من واست دلواپسم
این تویی که بی قرارم نیستی

ترانه سرا : مازیار فرمانی

دوباره جشن تنهایی رسیده
دوباره نیستی من بیقرارم
منی که از نبودنت سخت پیرم
چه فرقی میکنه چند سال دارم

نه تبریکی نه پیغامی نه حرفی
نه امیدی که تو برگردی پیشم
نه شمعی روشنه تو خلوت من
منم که ذره ذره آب میشم

صد ساله غمگینم صد ساله که تنهام
صد ساله که از تو تنها تورو میخوام
صد ساله که خستم صد ساله که پیرم
صد ساله که بی تو هر روز میمیرم

♫♫♫

دوباره بغض کردن تا دم صبح
دوباره جشن دلتنگی گرفتم
دوباره روز روشن با دل ِ تو
دوباره بخت تیره با دل ِ من
منی که خالیم از حس دستات
منم که پُر شدم از درد و ماتم
واسه اینکه شکستم داد عشقت
تو میلادم بهت تبریک میگم

صد ساله غمگینم صد ساله که تنهام
صد ساله که از تو تنها تورو میخوام
صد ساله که خستم صد ساله که پیرم
صد ساله که بی تو هر روز میمیرم

تکست آهنگ صد سال کامران مولایی

یه روز اومدی خونه ی دلم در زدی رفتی
دنبالت میگردم هر وری هستی
جذاب مثه آهویی اصن فرقی نمیکنی تو با هوری

دلم آروم نمیشه با مسکن هم
درد عشقت نداره واسم دارویی
نمیخوام بگم که روت زیاد شه
بیا تا آریو محو خوبیات شه

قیمت دلتو از همه میپرسم میخرم
نخوای دل بدی تورو میدزدم میبرم
برو بگو پسره خلو چل شده
اصن راه نداره دیگه تورو ول کنه
نگو حقمه باس بدم تقاص کلی
صدامو میشنوی بگیر تماس فوری
قول میدم بشم همونی که خواسته بودی تو
بگو بخرم ناز چجوری..او

دل دیگه یاری نداره دیگه
آسمون دیگه
نمی باره نمی باره نمی باره
اثری از تو نیست خبری
از تو پستچی واسم
نمیاره نمیاره نمیاره

♫♫♫

در ِ قلب من روتو فقط باز میشه سریع و
هرجا بری آخر باز پیش منی و
بیا تا بساط عشق به راه شه
ببین هنوز هستم چشم به راهت

با وجود تو میکنم غم رو فراموش
هنو خاطر تو میخوام فتو فراوون
هنوزم بین همه موضوع نامه هامی چرا
چرا میخوای دلم باتو دارو باشه هانی

دلو بُر زدی مارو دور زدی
نگو چیزی ندیدی جز ردی
تورو خدا بده فرصتی
وگرنه میبرمت من دزدکی
توی شبای سردم تویی دوای دردم
قلبا” خانوم بهت علاقمندم
دیگه نگو تو خواب ببینم باشم با تو
یذره توی دلت خب مارم جا کن

دل دیگه یاری نداره دیگه
آسمون دیگه
نمی باره نمی باره نمی باره
اثری از تو نیست خبری
از تو پستچی واسم
نمیاره نمیاره نمیاره

كشور ايران سرزمين پهناوري است كه 1.648.000 كيلومتر مربع مساحت دارد و در جنوب غربي آسيا، ميان كشورهاي تركمنستان، آذربايجان و ارمنستان در شمال، افغانستان و پاكستان در شرق و ترکیه و عراق در غرب قرار گرفته است. سراسر مرزهاي جنوبي ايران را كرانه هاي خليج فارس و درياي عمان دربر گرفته است. مجموع مرزهاي خشكي ايران 5170 كيلومتر، و مجموع مرزهاي آبي آن در شمال و جنوب، 2510 كيلومتر است. ايران در قلب خاورميانه جاي گرفته است و چون پلي درياي مازندارن، يعني زيباترين درياچه جهان را به خليج فارس وصل مي نمايد و هم چنين مانند چهار راهي بر سر راه شرق و غرب پيوندگاه تجليات فرهنگي، معنوي و سياسي جهان شرق و غرب است.
چشمه ساران زلال، انارستان ها، باغ هاي پسته، رديف درختان تبريزي، كوچ كاروان هاي عشاير در فصل هاي گوناگون شب هاي پرستاره، صخره ها، كوه ها، پستي ها و بلندي هاي پايان ناپذير، آتشفشان هاي خاموش و پوشيده از برف، جنگل هاي انبوه، رشته كوه هاي البرز و كرانه هاي درياي مازندران از جمله چشم اندازهاي ديدني و فراموش نشدني طبيعت ايران اند كه خاطره اي بي مانند در اذهان جهانگردان به جاي مي گذارند. چهره دشت و هامون ايران در زمان هاي مختلف متغيير است، زماني پر از شن و سنگ، گاه پر از سيلاب، و زماني پوشيده از برف و گل و لاي يا مملو از گل و گياه و سبزه است.